Danganronpa: Hope, Madness or Love? (จบแล้ว)

Is this hope, madness or love?

นี่คือความหวัง ความบ้าคลั่ง หรือว่าความรักกันแน่นะ?

"Welcome to Killing School Trip

Your world is about to change forever."

สำหรับเด็กนักเรียนหนุ่มสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นตัวแทนแห่งความหวังจากโรงเรียน Hope’s Peak นั้น

คงไม่มีอะไรแย่กว่าการได้ถูกลักพาตัวมาที่เกาะแห่งหนึ่งและบังคับให้เข่นฆ่ากันเอง...

สำหรับคนที่มีความรู้สึกต่อความหวังและความสิ้นหวังอย่างรุนแรงอย่าง “โคมาเอดะ นากิโตะ” นั้น...สนามแห่งการฆ่านี้ไม่ได้ต่างอะไรจากการรอดูความหวังค่อยๆ เบ่งบานและทำลายขวากหนามแห่งความสิ้นหวังให้หมดไป

เขาไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย...เพียงแต่ยอมจะทำทุกอย่างเพื่อเป็นทางผ่านให้เพื่อนๆ ของเขาได้เปล่งประกายความหวังที่เขาหลงไหลมากขึ้น

และเพื่อการนั้น...เขาจึงได้เก็บเรื่องราวในอดีตไว้ในใจ...เก็บความรู้สึกและความต้องการที่แท้จริงเอาไว้ในลิ้นชักหัวใจชั้นที่ลึกที่สุดและใส่กุญแจไว้...

แล้วเธอเป็นใครกัน?

ทำไมเธอถึงมีอิทธิพลต่อเขาขนาดนี้? ทำไมเธอจึงต้องการเปิดประตูหัวใจของเขา?

แต่ที่สำคัญ...เขาไม่เคยรู้สึกหวั่นไหวแบบนี้มาก่อนจนกระทั่งได้พบกับเธอ...

เธอไม่ใช่ความหวัง...และไม่ใช่ความสิ้นหวัง...

งั้นเธอเป็นอะไรกันแน่?

            ยินดีต้อนรับสู่เกมการต่อสู้ระหว่างความหวังและความสิ้นหวัง

“ฮุๆๆ ตอนนี้น่ะเป็นเวลาแห่งการเริ่ม ‘ทัศนศึกษาแห่งการฆ่า’ ยังไงเล่า~”

“ฆะ...ฆ่างั้นเหรอ? มะ...หมายความว่ายังไง...”

“เธอโง่เรอะ!? ฆ่าก็คือฆ่ากันไงเล่า!? เธอจะทำยังไงก็ได้ให้อีกฝ่ายตายก็พอ วะฮ่าๆๆๆๆ”

ชายหนุ่มและความเชื่อต่อความหวังที่บ้าคลั่งของเขา...กำลังจะทำให้ทุกอย่างสั่นคลอน

“ฉันมันไร้ความสามารถเกินไปที่จะมีความฝัน ฉันมันน่ารังเกียจเกินกว่าที่จะกล้าเงื้อมือขึ้นที่จะทำมันให้เป็นจริง ฉันน่ะนะ...รู้ตัวอยู่แล้วล่ะว่าฉันเป็นแค่คนต่ำต้อยที่ไร้ความสามารถที่ไม่เคยทำอะไรถูกสักอย่างเลย”

แล้วเธอเป็นใครกัน? ทำไมเธอถึงปฏิบัติต่อคนต่ำต้อยอย่างเขาแบบนั้น?

“ทำไม...เธอถึงดีกับฉันขนาดนี้...”

“ดีงั้นเหรอ? ฉันก็แค่ทำในสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ควรทำให้กันเฉยๆ เอง มันไม่ใช่อะไรที่นายควรจะซึ้งใจหรอกนะ”

“แต่สำหรับคนไร้ค่าที่ไม่น่าจะเรียกว่ามนุษย์ได้อย่างฉัน...เธอจำเป็นต้องสนใจด้วยเหรอ?” 

ในขณะที่โคมาเอดะรู้ดีกว่าใครว่าชีวิตที่ต้องอยู่กับวัฐจักรที่วนเวียนระหว่างโชคดีและโชคร้ายมันเป็นยังไง
แต่ทำไมเธอกลับพูดแบบนั้น...?

“ถ้านายคิดว่านายโชคร้ายที่มีความสามารถแบบนั้น...หรือไร้ค่าที่มีความสามารถนั่น...”

“…”

“แล้วฉันล่ะ? ฉันไม่ทั้งโชคร้าย...แล้วก็ไร้ค่ากว่านายอีกเหรอ?”

หากแต่ภายใต้การต่อสู้ระหว่างความหวังและความสิ้นหวังนั้น...
กลับเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความหวานที่แสนขมขื่นระหว่างเขาและเธอ

“ฉันไม่สมควรที่จะรู้สึกแบบนี้กับใคร...โดยเฉพาะยิ่งกับเธอด้วยแล้ว...”

“นายหมายความว่ายังไง?”

“ถ้าเธอต้องเจ็บปวดด้วยน้ำมือของฉัน...นั่นมันคงยิ่งกว่าความสิ้นหวังเสียอีก...”

Credit (For base art)

สวัสดีค่ะ ชื่อเมเปิ้ลนะคะ  ^^ เชื่อว่าหลายๆ คนคงจะสังเกตแล้ว ฟิคเรื่องนี้เราแต่งขึ้นเพราะชอบนากิโตะมากๆ ค่ะ เพราะฉะนั้นนากิโตะจะเด่นในฟิคเรื่องนี้มากๆ หวังว่าจะถูกใจใครหลายๆ คนนะคะ ^^ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่า

ก่อนที่จะไปอ่านกัน อ่านตรงนี้ก่อนสักนิดนะคะ

1.       ติชมได้ไม่ว่ากัน แต่ห้ามใช้คำพูดหยาบคายนะคะ

2.       เป็นการแต่งสนองนี๊ดตัวเองล้วนๆ เพราะฉะนั้นฟิคเรื่องนี้จะเป็น NagitoxOC ค่ะ ว่าง่ายๆ คือเรื่องราวความรักของนากิโตะนั่นเอง แนวเรื่องจะเป็นดราม่า โรแมนติก หวานปนตลกบ้าง แต่พยายามจะเขียนให้สวยงามที่สุดค่ะ

3. เนื้อเรื่องจะเริ่มที่ตอนแรกของ Danganronpa ภาค 2 เลย ที่ทุกคนถูกพามาที่เกาะ แต่ด้วยความที่มีตัวละครใหม่เข้ามา พล็อตเรื่องก็จะถูกเปลี่ยนไปด้วยโดยที่อิงจากเนื้อเรื่องหลักจากในเกมค่ะ

4.    คอมเม้นท์ถือเป็นการให้กำลังใจคนเขียนเลยล่ะ จริงๆ อยากเม้ามอยเรื่องดันกันรอนปะด้วย ใครคิดยังไง หรืออยากเม้าอะไรก็เม้นมานะคะ ^^

เท่านี้ล่ะค่ะ ถ้าพร้อมแล้ว...ก็ไปอ่านกันเลย!

 

Special Thanks: 

Original Story: Spike Chunsoft

Theme: CHERMADA

T
B